Sırların anahtarı söyleyende değil, söyletendedir!
Ölüm ne güzelmiş... Bir ölüm rüyasıydı… Birkaç dakika içinde öleceğimi hissettim. Kanın vücuttan çekilmesi gibi bir şeydi. Yere düşmemek için gittim uzandım. Uzandığımda daha ölmemiştim ama dünya ile bağlantım bitmişti. Artık ölecektim ve bunu kimseye söylemeye yetkim ve dermanım kalmamıştı. Odada kardeşim vardı. Her şeyden habersiz. Ölmek üzereyken bile ilginç geldi bu... Ben burada ölüyorum, …
Ne Varım Ne Yok... Bir incelik süzülür içimin yollarında,Çiçeklerin ölümünde yankılanır hasretim.Karışırım… Titrer kulaklarımda haykıran yalnızlığım,Aklımı, kibrit çöpü kokulara yandırır.Bırakırım;Beklenen müjdelerin düşünü… Bir geçmiş demdemesi çınılar sokağımda...Yürüsem vakitsizim,Beklesem yüreksizim.Ağlasam gözlerimin kalbi de ıslanacak,Unutsam da aklımda ebediyen kalacak.Kararsızım… Oysa ne bir bekleyiş ne dilemma içimde…Yalnız bir an rüyası,Yalnız bir dert devası…Avuçlarımda büyür satır satır dualar,Birbirine sevdalı,Birbirinden …
Tedbir almak, tevekkülden ayrı düşünülemez. Bu yüzden herhangi bir durum karşısında tedbir almanın aktif, tevekkül etmenin pasif bir durum olduğu da iddia edilemez.
Her gamda anlamlandı insanın ömrü... Her kederde bir uyanış gaflet uykusundan, her şerde bir hayrın verdiği lezzet...
Korkularım yoldur benim, Hüzünlerim de... Sevgilerim, telaşlarım, kaygılarım... Hep yoldur. Özlemlerim de... Sonra sızılarım da yoldur, Ümitlerim de... Yoldur benim fikirlerim; gündüzlerim, gecelerim... Hem mevsimlerim... Gittiğimde de yoldur, geldiğimde de... Unuttuğum da yoldur, beklediğim de... Bildiklerim, duyduklarım, sakladıklarım Kaybettiklerim ve bulduklarım... Hep yoldur... Yol sırdır bende, söze dökülmez. Yol birdir bende, ikiletilmez. Yol …
